Obróbka skrawaniem to proces, w wyniku którego można nadać różnym materiałom dowolne kształty poprzez ścinanie ich wierzchniej warstwy. I choć początkowo działania tego typu miały charakter ręczny, to dziś trudno je sobie wyobrazić bez użycia specjalistycznych maszyn, wśród których najważniejszymi są frezarka i tokarka. Ich początki sięgają XIX wieku, a z biegiem lat zaczęły przybierać coraz doskonalsze formy. Gdy doszło do automatyzacji linii produkcyjnych, ich pracę zaczęły usprawniać obrabiarki sterowane numerycznie. Dowiedz się, jakie są podobieństwa i różnice między toczeniem CNC a metodami konwencjonalnymi.
Toczenie to jeden z podstawowych procesów obróbki skrawaniem. Jak twierdzi przedstawiciel firmy Cmplast, ta metoda obróbki wiórowej pozwala na osiągnięcie kształtów cylindrycznych lub stożkowych, dzięki toczeniu różnorodnych materiałów z użyciem urządzenia zwanego tokarką. W procesie toczenia obrabiany przedmiot nie jest nieruchomy, lecz wykonuje ruch obrotowy, podczas gdy narzędzie skrawające porusza się ruchem prostoliniowym. W praktyce oznacza to, że toczony przedmiot zostaje umieszczony w urządzeniu i poddany obrotom z dość dużą prędkością, a narzędzie tnące przysuwa się do niego, ścinając odpowiednie warstwy.
Toczenie można wykonywać w sposób konwencjonalny przy użyciu maszyn sterowanych ręcznie lub też za pomocą nowoczesnych urządzeń programowanych komputerowo.
Toczenie konwencjonalne
Obróbka konwencjonalna to proces, który przebiega z użyciem tradycyjnej tokarki obsługiwanej przez tokarza. Rolą człowieka jest tutaj umieszczenie obrabianego materiału w maszynie, a następnie bieżące kontrolowanie procesu toczenia i dostosowywanie parametrów urządzenia do właściwości materiału, a także efektu, jaki ma zostać osiągnięty. Niezwykle istotny jest tutaj zatem czynnik ludzki, a najmniejszy błąd może przyczynić się do strat materiału, a także mieć wpływ na jakość toczonego elementu.
Toczenie CNC
W dzisiejszych czasach toczenie konwencjonalne jest coraz częściej zastępowane przez toczenie CNC wykorzystujące nowoczesne urządzenia programowane komputerowo. Za pracę tego typu tokarki odpowiada komputer, a rolą człowieka jest jedynie wprowadzenie odpowiednich parametrów zgodnie z projektem technicznym. Urządzenie samo dostosowuje rodzaj toczenia do materiału, a w trakcie trwania całego procesu zmienia parametry, aby osiągnąć najwyższy stopień odwzorowania. Dzięki zastosowaniu maszyn sterowanych numerycznie można osiągnąć ogromną precyzję – zarówno w produkcji jednostkowej, jak i seryjnej. Tworzenie przedmiotu o ściśle określonych właściwościach zapobiega nie tylko stratom materiału, ale jest też znacznie szybsze od metod tradycyjnych. Zaletą dobrej tokarki sterowanej numerycznie jest również duży obszar roboczy, co daje możliwość obróbki większych elementów. Ponadto dzięki urządzeniom tego typu można osiągnąć wymaganą powtarzalność parametrów obrabianych materiałów. Nie muszą być one dodatkowo poddawane obróbce wykańczającej, ponieważ tokarka CNC „oddaje” finalny produkt z dbałością o wszystkie detale.
Zarówno toczenie CNC, jak i metody konwencjonalne dają możliwość osiągnięcia różnorodnych kształtów obrabianych materiałów. Toczenie można przeprowadzić zarówno na zewnętrznej części obrabianego materiału, jak i również w jego wnętrzu. Podstawową różnicą jest jednak sposób pracy maszyny. W przypadku metod konwencjonalnych ważnym czynnikiem jest praca operatora maszyny, natomiast tokarka CNC sterowana jest numerycznie.
